Amphoreus Premium 1,5 l . Εξαιρετικά Παρθένο Ελαιόλαδο Καλαμάτας.

  Ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο οξύτητας 0,2 που μας έρχεται από την Καλαμάτα. Ένας, αρίστης ποιότητας, γνήσιος χυμός ελιάς από τον οποίο αναδύονται αβίαστα τα έντονα φρουτώδη αρώματα του φρεσκοκομμένου καρπού.

  Πρόκειται για ένα ελαιόλαδο Κορωνέικης ποικιλίας από ελαιόλαδεντρα που ανέπτυξαν τους καρπούς τους  με συγκεκριμένο τρόπο. H ωρίμανση των καρπών έγινε στον σωστό χρόνο ωρίμανσης, μ’ελεγχόμενο τρόπο καλλιέργειας κι επεξεργασίας. Με αυτόν τον τρόπο, διατηρήθηκαν και διατηρούνται  όλα τ’απαραίτητα θρεπτικά κι οργανοληπτικά χαρακτηριστικά.

ΙΣΤΟΡΙΑ  ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ

  ”Αμφορέας” ονομάζεται το Καλαματιανό μας ελαιόλαδο και η επιλογή του ονόματος δε θα μπορούσε να είναι πιο πετυχημένη. Ετυμολογικά προέρχεται από το επίρρημα αμφί (και από τις δύο πλευρές) και το ρήμα φέρω (κουβαλώ). Ουσιαστικά πρόκειται για το κατ’εξοχήν οβάλ αγγείο με τις αμφίπλευρες λαβές που γέμιζε με όλα τα υγρά προϊόντα του αρχαίου ελληνικού σπιτιού.  Άκρατος οίνος και λάδι αποθηκεύονταν στους αμφορείς ολόκληρης της Μεσογείου μέχρι και την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, περίπου μέχρι και τον 16ο αιώνα.

  Οι Αμφορείς της Μεσσηνίας, γέμιζαν κυρίως μ’ ελαιόλαδο. Και όταν μιλάμε για καλαματιανό ελαιόλαδο χαμηλής οξύτητας (0,2%) , αναφερόμαστε σ’ένα ελαιόλαδο με ποιοτικά και οργανοληπτικά χαρακτηρηστικά που κατατάσσεται στην υψηλότερη ποιοτική κατηγορία ελαίου. Χαρακτηριστικό της ποιότητάς του, μα πιο πολύ της αγνότητάς του είναι το γεγονός πως μέσα  από τις αναλύσεις των λιπαρών οξέων, διαπιστώθηκε το εξής συγκλονιστικό : τα μονοακόρεστα με το πολυακόρεστα λιπαρά στο μεσσηνιακό ελαιόλαδο έχουν μια σχέση 70-80% με 10%, σχέση αντίστοιχη με αυτή του μητρικού γάλακτος. 

ΛΑΔΙ ΚΑΙ ΜΕΣΣΗΝΙΑ

   Στην περιοχή βέβαια όπου η εξαγωγή λαδιού μαρτυρείται από την εποχή του Αγαμέμνονα και του Νέστορα, τί διαφορετικό θα μπορούσε να ισχύει; Οι γραπτές μαρτυρίες που μας έρχονται από τις πινακίδες της Γραμμικής Β’ που φανερώθηκαν στις Μυκήνες πιστοποιούν το πασιφανές. Το ελαιόλαδο για τους Πελοποννήσιους ήταν συνυφασμένο με την θρησκευτική, εμπορική και βιοτεχνική δραστηριότητα. Γι’ αυτό και στις πινακίδες τους δε χαράσσουν μόνο ένα ιδεόγραμμα, αυτό του  ελαιόδεντρου αλλά ουσιαστικά όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας : ελαιόδεντρο ─ ελαιόκαρπος─ ελαιόλαδο.

     Και οι ανασκαφές στο Παλάτι του Νέστορα ωστόσο, το επιβεβαιώνουν. Οι λόφοι γύρω από το ανάκτορο είναι γεμάτοι ελαιώνες που εφοδιάζαν τους αμφορείς με λάδι και μάλιστα αρωματικό! Και ήταν αυτό το λάδι που αποτελούσε τον βασικό πυλώνα της εμπορικής δραστηριότητας. Ως εκ τούτου,το αποθήκευαν σ’ αίθουσες σημαντικές. Δίπλα στην αίθουσα του θρόνου έμπαινε ο ”θησαυρός”, σε μεγάλα εντυπωσιακά πιθάρια. Και όσο πολύτιμο ήταν για την ζωή και καθημερινότητά τους, τόσο τιμωρητικό απεδείχθη καθώς η μεγάλη φωτιά που ξέσπασε και κατέστρεψε το παλάτι το 1200 π.Χ. δε θα εξαπλωνόταν τόσο χωρίς τις τεράστιες ποσότητες του ελαιολάδου που φυλάσσονταν στις αποθήκες.

   Και είναι τέλος, αυτά που μας κληροδότησε ο Στράβων, ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός, φιλόσοφος και..γεωγράφος! Στα «Γεωγραφικά» του (βιβλίο Η, κεφ 5.6), έχει διασώσει την περιγραφή της Μεσσηνίας από τον Ευριπίδη ως «Καλλίκαρπο»: