Ta φύλλα Μάραθου, τ’ άνθη αλθαίας, το χαμομήλι και η λεβάντα μπερδεύονται γλυκά σ’ ένα συγκλονιστικά γευστικό μείγμα! Ολόκληρα τα φύλλα και τ΄ άνθη των βοτάνων αναμειγνύονται σε μία οικολογική συσκευασία. Δεν υπάρχει καμία χρήση πλαστικού, επιστρέφοντας την αγάπη προς το περιβάλλον.
Στο ‘‘Youthful Joy’’ της Άρριτος νιώθουμε αρχικά την έντονη γλυκύτητα που προκύπτει από τα αρώματα γλυκάνισου που
προσφέρουν τα φύλλα του μάραθου. Οι διακριτικές νότες αμυγδάλου που δίνουν τα ολόκληρα άνθη αλθαίας, ισορροπούν
με τον πιο βοτανικό χαρακτήρα της λεβάντας. Το αποτέλεσμα είναι μεθυστικό! Νιώθουμε τις έντονα γλυκές νότες και μία μακρά, υπέροχη επίγευση.
Εξαιρετικά λοιπόν αρώματα αναδύονται όταν ανοίγουμε το τετράγωνο γαλάζιο κουτί του ”Youthful Joy” της Άρριτος. Είναι ένας ευχάριστα πρωτότυπος και ταυτόχρονα οικείος συνδυασμός βοτάνων. Ένα μείγμα με αντιθέσεις χρωματικές και γευστικές, εμπνευσμένο από τον ήλιο και τη θάλασσα. Ένα ρόφημα με ανοιχτόχρωμες ηλιόλουστες αποχρώσεις!
Extra tip : Εκτός από την κρύα εκδοχή του, μπορεί να εκχειλίσει σε συμβατικό γάλα ή σε φυτικό ρόφημα βρώμης ή αμυγδάλου προσφέροντας μια εναλλακτική πρόταση που ξαφνιάζει!
ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ”ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ
O μάραθος ο θεραπευτικός της Αρχαίας Ελλάδος. Αλλά και ο μάραθος ο ”αγγελιοφόρος” ! Αυτός που μετέφερε μέσα στον βολβό του και με την μορφή πυρακτωμένου κάρβουνου, το μήνυμα των Θεών του Ολύμπου στους ανθρώπους. Ακόμη και ο Προμηθέας, το πιο χρήσιμο δώρο του στους θνητούς, την ιερή φωτιά του, στον μάραθο την εμπιστεύθηκε. Την έκρυψε μέσα σε ένα κοτσάνι μάραθου, αφού την έκλεψε από τους υπολοίπους Θεούς του Ολύμπου και την έστειλε σ’ εκείνους που θα τον ευγνωμονούσαν αιώνια.
Από την εποχή ακόμη της Γραμμικής Β γραφής, 1450 – 1100 π Χ, βλέπουμε στις πινακίδες της ν’ αναγράφεται ο μάραθος. Ήταν βασικό πρόσφορο στις θεότητες που πίστευαν και τους μιλούσαν μέσω του βοτάνου, από τις πρώτες˗πρώτες περιόδους της αρχαίας ιστορίας!
Ο Ιπποκράτης ήθελε να καταπραΰνει τους κολικούς των βρεφών της Αρχαίας Ελλάδος και ανακάλυψε την θεραπευτική δύναμή του. Οι πόνοι του στομάχου για τα μωρά και τους ενήλικες της εποχής, αποτελούσαν πια παρελθόν! Ο Διοσκουρίδης, ήθελε ν’ αυξήσει το γάλα στις θηλάζουσες μητέρες, συστήνοντας ροφήματα από μάραθο. Τέλος, ο μάραθος ήταν τ’ ”όπλο” των Αρχαίων Ελλήνων απέναντι στην απώλεια του περιττού βάρους!
Ο Μάραθος είχε και δική του πόλη. Ο θρυλικός Μαραθώνας, εκεί όπου η στρατιωτική ιδιοφυΐα του Μιλτιάδη φάνηκε σε όλο της το μεγαλείο, κατατροπώνοντας τους Πέρσες το 490 π.Χ. , ήταν γεμάτος μάραθο που του χάρισε τ’ όνομά του!
Ο ΜΑΡΑΘΟΣ ΣΤΗ ΡΩΜΑЇΚΗ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Οι Ρωμαίοι αργότερα, ονόμασαν τον μάραθο “Foeniculum”, προφανώς επειδή το αποξηραμένο βότανο μοιάζει με ξερό χόρτο που στα λατινικά απαντάται με το λήμμα “foenum”. Ο Πλίνιος ”βάπτισε” τον μάραθο και τον πίστευε τόσο που συνέστηνε την χρήση του σε περισσότερες από 10 συνταγές φαρμάκων για να θεραπεύσει ακόμη και τους τυφλούς.
Την περίοδο των σκοτεινών χρόνων του Μεσαίωνα, ο μάραθος έδινε φως! Κατά την εποχή του θερινού ηλιοστασίου,τα φύλλα του κρεμόντουσαν στην πόρτα για να διώξουν τα ”κακά” πνεύματα. Οι σπόροι του από την άλλη, έμπαιναν μέσα στην κλειδαρότρυπα για να φυσήξουν μακριά από την είσοδο, τα φαντάσματα!