Οι περίφημες ελιές της Αμφίσσης σε μίνι μορφή! Ακούνε στ’ όνομα ”χαντράκι” όχι μόνο γιατί το μέγεθός τους θυμίζει τις ολοστρόγγυλες μικρές χάντρες των βραχιολιών αλλά και γιατί το χρώμα τους είναι τόσο λαμπερό και φωτεινό σαν αυτό που έχουν οι χάντρες από γραφίτη και μέταλλο!
Γευστικά είναι ελαφρώς πιο πικρές και όχι τόσο μαλακές όσο οι κλασικές, μεγάλες και ξυδάτες ελιές της Αμφίσσης ενώ το μικρό και στρογγυλό τους μέγεθος ‘΄παιχνιδίζει” ευχάριστα στο στόμα.
Όταν συλλέγονται στα μέσα Νοεμβρίου έως τα μέσα Ιανουαρίου είναι άγουρες και ανοιχτόχρωμες. Σταδιακά σκουραίνουν αφού πρώτα πάρουν όλα τα χρώματα της παλέτας. Πράσινο, ξανθό, καφέ ανοιχτό, καφέ σκούρο και μωβ εναλλάσσονται μέχρι να φτάσουμε στο τέλος στο μαύρο χρώμα.
Πέρα από την Άμφισσα, τiς συναντάμε στο Πήλιο, στον Βόλο, στην Άρτα, στο Αγρίνιο, στην Στυλίδα και στην Λάρισα.
Η ποιότητά της ελιάς είναι εξαιρετική και δικαιολογεί την μεγάλη απήχηση που έχει σε μικρούς και μεγάλους! Λόγω της λεπτής της φλούδας είναι ιδανική ακόμη και για μικρά παιδιά. Επιπλέον, τα θρεπτικά της συστατικά την καθιστούν υπερτροφή. Περιέχει βιταμίνες Α, Β, Ε και Κ που είναι κατάλληλες για την πήξη του αίματος. Επίσης, ο σίδηρος, το φώσφορο, ο ψευδάργυρος και το ασβέστιό της, συμβάλλουν καθοριστικά στην γενικότερη καλή λειτουργία του οργανισμού.
ΙΣΤΟΡΙΑ ”ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ
Ο ελαιώνας της Άμφισσας κατατάσσεται στους παλαιότερους ελαιώνες της χώρας μας με ιστορία 3000 ετών. Καταλαμβάνει μια έκταση 55.000 στρεμμάτων με περίπου 1.100.000 δέντρα. Τα περισσότερα από αυτά είναι μεγάλης ηλικίας (περίπου το 70% των ελαιόδεντρων είναι ηλικίας άνω των 150 ετών).
Ιστορικά και μυθολογικά η περιοχή παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για επίσκεψη. Διαμέσου του Ελαιώνα διέρχεται το αρχαίο μονοπάτι που οδηγεί στο Μαντείο των Δελφών. Επίσης,κάτω από τη περιοχή του Χρισσού βρισκόταν στην αρχαιότητα ο Ιππόδρομος των Δελφών όπου διεξάγονταν τα Πύθια, αγώνες με πανελλήνια εμβέλεια. Στη σημερινή εποχή ένα μεγάλο μέρος του ελαιώνα αποτελεί τμήμα του δελφικού τοπίου και προστατεύεται από την UNESCO ως τόπος παγκόσμιας κληρονομιάς.