Η μαύρη μικρή ελιά ─ σταφίδα της Κρήτης! Η επεξεργασία γίνεται με φυσικό τρόπο, αφήνοντας τις ελιές μας να ”λιαστούν” για ν’αφαιρεθούν τα υγρά τους και να είναι η γεύση τους πιο συγκεντρωμένη και μεστή! Επιπλέον πλεονέκτημα είναι πως διατηρούνται για μήνες ως έχουν . Aπλά προσθέτουμε λίγο λάδι αν νιώσουμε την σάρκα τους από κρουστή να γίνεται σκληρή.
Σε ό,τι αφορά τα θρεπτικά συστατικά της είναι τόσο πολλά και τέτοιας δυναμικής που την κατατάσσουν ανάμεσα στους διατροφικούς θησαυρούς! Περιέχει σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Α και καροτενοειδών και σε μικρές ποσότητες βιταμίνες Β1, Β6 και Β12.
Επιπλέον,οι μαύρες ελιές είναι πλουσιότερες σε συνολικές τοκοφερόλες σε σχέση με τις πράσινες. Είναι οι μόνες που εμπεριέχουν β-τοκοφερόλες και α-τοκοτριενόλες. Περιέχουν ακόμη ιχνοστοιχεία όπως κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και μαγνήσιο. Από αυτά, όσα συντηρούνται σε άλμη περιέχουν μεγάλες ποσότητες νατρίου. Εν γένει, περιέχει 10 φορές περισσότερα αντιοξειδωτικά σε σχέση με το ελαιόλαδο και η καθημερινή τους κατανάλωση υπόσχεται τεράστια οφέλη για τον οργανισμό!
Extra tip : Μεταφέρονται με ευκολία ακόμη και σε μακρινά ταξίδια σε σακούλες κλεισμένες με κενό αέρος (vacuum).
ΙΣΤΟΡΙΑ ”ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ
Σε ό,τι αφορά ιδιαίτερα την Κρήτη, έρευνες επιβεβαιώνουν πως η συστηματική καλλιέργεια της ελιάς ξεκίνησε από την λεβεντογέννα! Υπάρχουν άλλωστε επιγραφές που βρέθηκαν σε γραφή Β των Μυκηνών και απεικονίζουν σε ιδεογράμματα το ελαιόδεντρο, τον καρπό της ελιάς και το ελαιόλαδο. Αναμφισβήτητα, αποτελούν τους πιο αδιάψευστους μάρτυρες της ενασχόλησης με την καλλιέργεια του ιερού δέντρου.
Επιπλέον, σε ανασκαφές στ’ ανάκτορα της Κνωσού, βρέθηκαν βρώσιμες ελιές δίπλα σε λείψανα Κρητών ενώ στη ζωγραφική, η ελιά δεσπόζει στις τοιχογραφίες και στις αγγειογραφίες.
Γενικά στον ελλαδικό χώρο, η καλλιέργεια της ελιάς υπολογίζεται ότι ξεκίνησε πριν από 7.000 χρόνια. Οι έρευνες παρουσιάζουν απολιθώματα ελιάς στον ελληνικό χώρο με την εντυπωσιακή ηλικία των 50.000 – 60.000 ετών. Σύμφωνα με τον μύθο,η θεά Αθηνά, για να ευχαριστήσει τους κατοίκους της πόλης της Αθήνας οι οποίοι έδωσαν το όνομα της θεάς στην πόλη τους, έκανε το πιο πολύτιμο δώρο: την πρώτη ελιά. Στην Ακρόπολη γεννήθηκε το πρώτο ελαιόδεντρο , κοντά στον ναό της. Έτσι, σηματοδότησε την αρχή της καλλιέργειας και συλλογής της ελιάς και του λαδιού της κλασικής Αθήνας. Στην Ακαδημία φυτεύθηκαν 12 ιερές ελιές και ο ιερός ελαιώνας τροφοδοτούσε με λάδι ως έπαθλο στους νικητές των Παναθηναίων.