Οι νησιώτικες ελιές με το εκλεπτυσμένο άρωμα και τον χυμώδη καρπό τους! Η απαλή και αρωματική γεύση τους προκύπτει από τη μεγάλη περιεκτικότητά τους σε λάδι, γι’ αυτό και οι ελιές Μυτιλήνης, προερχόμενες από μια αρχέγονη ποικιλία ελαιόδεντρων, έχουν τα δικά τους μοναδικά χαρακτηριστικά που πηγάζουν από τις ιδιαιτερότητες του τόπου και του εδάφους στο οποίο καρπίζουν. Απαρτίζει σχεδόν το 80% του μεικτού ελαιώνα της Λέσβου. Καλλιεργείται σχεδόν αποκλειστικά στο νησί της Μυτιλήνης, γι’ αυτό και αποτελεί σήμα-κατατεθέν του. Ο καρπός της ελιάς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ελαιόλαδο και μάλιστα, εξαιρετικής ποιότητας. Χαρακτηριστικό του καρπού είναι ότι δεν παρουσιάζει θηλή ή ακίδα και έχει σχήμα ωοειδές ή σφαιρικό και γενικά μοιάζει σαν βελανίδι.
ΙΣΤΟΡΙΑ ”ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ
Καλλιεργείται αποκλειστικά στην Χαλκιδική, κυρίως στην Νότια. Στην πραγματικότητα όμως ολόκληρη η περιοχή είναι ένα τοπίο που η σχέση του με την ελιά είναι άρρηκτη και συνυφασμένη με την οικονομική και κοινωνική παράδοση.
Από τους ελληνιστικούς ακόμη χρόνους υπάρχουν τεκμηριωμένες αποδείξεις για την ελαιοκαλλιέργεια. Πραγματοποιούνταν με συνεχή τρόπο και δε σταμάτησε ούτε στους ρωμαϊκούς και παλαιοχριστιανικούς χρόνους. Τ’ανασκαφικά ευρήματα όπως τα λίθινα καπελόσχημα ελαιοτριβεία, επιβεβαιώνουν πως ο δεσμός των κατοίκων της Χαλκιδικής με την ελαιοκαλλιέργεια κρύβει ιστορία πολλών εκατονταετιών. Εντύπωση προκαλεί πως οι άνθρωποι αρχικά συνέθλιβαν τις ελιές είτε με μεγάλες πέτρες είτε με τα πόδια. Ο ξύλινος μοχλός που θέτει σε λειτουργία τους λίθινους κυλίδρους, εμφανίστηκε αργότερα, την εποχή του χαλκού. Στην Όλυνθο του 4ου αιώνα, εκεί που κάθε χρόνο αναβιώνει η γιορτή της ελιάς από την δεκατία του 1980, εντοπίζουμε το πρώτο δείγμα του πέτρινου χειροκίνητου μύλου. Είναι χαρακτηριστικός μάρτυρας της παραδοσιακής καλλιέργειας και παρόμοιος με αυτόν της Πομπηίας!
Και κατά την διάρκεια του μεσαίωνα όμως και σε όλο το εύρος των πέτρινων χρόνων της Τουρκοκρατίας, η Χαλκιδική δεν έπαψε στιγμή να καλλιεργεί τις μεγαλόσχημες, καταπράσινες ελιές της. Και σ’ ελαιώνες που χαρακτηρίζονται από πολυποικιλία. Αποτελούνταν δηλαδή όχι μόνο από ελαιόδεντρα, αλλά αλλά και από άλλες καλλιέργειες όπως για παράδειγμα δημητριακά. Με αυτόν τον τρόπο το έδαφος αναζωογονούνταν και εμφάνιζε πλούτο στα θρεπτικά της συστατικά των καρπών της. Είναι χαρακτηριστικό πως ασβέστιος, σίδηρος και ω3 λιπαρά οξέα περιέχονται σε μεγάλα ποσοστά. Και από την άλλη, τα συνολικά λιπαρά είναι πολύ λιγότερα σε σύγκριση με άλλες ποικιλίες ελιάς.
Κρατήστε μία θέση για την πράσινη ελιά της Χαλκιδικής στο τραπέζι σας και απολαύστε την μεστή της γεύση και την ελαφρά λεμονάτη αίσθηση! Συνοδεύει εξαιρετικά τα λευκά κρέατα και τα ψάρια σε συνδυασμό με μία καλή ποικιλία λευκού κρασιού!