Η πιο μεγάλη πράσινη ελιά του κόσμου σε τσακιστή ή κοπανιστή μορφή! Καλλιεργείται αποκλειστικά στην Χαλκιδική και η συνταγή της μας έρχεται από την Κρήτη!
Η βασική διαφορά στην γεύση με τις κλασικές τσακιστές και πράσινες ελιές Χαλκιδικής, είναι το γεγονός πως μαζεύονται πρώιμα, διατηρώντας την υπέροχα πικρή, άγουρη γεύση τους. Έτσι, για το χρονικό διάστημα από τον Νοέμβριο έως και τον Φεβρουάριο μπορείτε να τις απολαύσετε με αυτήν την ωραία πικράδα που μας λείπει το υπόλοιπο έτος.
Αργότερα μπαίνουν στο αλάτι και ξεπικρίζουν. Και μετά μπαίνουν πάλι στο υγρό τους και παίρνουν σιγά ─ σιγά αυτήν την γλυκιά γεύση με την λεμονάτη επίγευση που τις χαρακτηρίζει.
ΙΣΤΟΡΙΑ ”ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ
Καλλιεργείται αποκλειστικά στην Χαλκιδική, κυρίως στην Νότια. Στην πραγματικότητα όμως ολόκληρη η περιοχή είναι ένα τοπίο που η σχέση του με την ελιά είναι άρρηκτη. Άρρηκτη και συνυφασμένη με την οικονομική και κοινωνική παράδοση.
Από τους ελληνιστικούς ακόμη χρόνους υπάρχουν τεκμηριωμένες αποδείξεις για την ελαιοκαλλιέργεια. Πραγματοποιούνταν με συνεχή τρόπο και δε σταμάτησε ούτε στους ρωμαϊκούς και παλαιοχριστιανικούς χρόνους. Ανασκαφικά ευρήματα όπως λίθινα καπελόσχημα ελαιοτριβεία, επιβεβαιώνουν τον δεσμό των κατοίκων της Χαλκιδικής με την ελαιοκαλλιέργεια. Πρόκειται για μία ιστορία πολλών εκατονταετιών.
Σε αυτή την διαδρομή, Εντύπωση προκαλεί πως οι άνθρωποι αρχικά συνέθλιβαν τις ελιές είτε με μεγάλες πέτρες είτε με τα πόδια. Ο ξύλινος μοχλός που θέτει σε λειτουργία τους λίθινους κυλίνδρους, εμφανίστηκε αργότερα, την εποχή του χαλκού. Στην Όλυνθο του 4ου αιώνα, εκεί που κάθε χρόνο αναβιώνει η γιορτή της ελιάς από την δεκαετία του 1980, εντοπίζουμε το πρώτο δείγμα του πέτρινου χειροκίνητου μύλου. Είναι χαρακτηριστικός μάρτυρας της παραδοσιακής καλλιέργειας και παρόμοιος με αυτόν της Πομπηίας!
Και κατά την διάρκεια του μεσαίωνα όμως και σε όλο το εύρος των πέτρινων χρόνων της Τουρκοκρατίας, η Χαλκιδική δεν έπαψε στιγμή να καλλιεργεί τις μεγαλόσχημες, καταπράσινες ελιές της. Και σ’ ελαιώνες που χαρακτηρίζονται από πολυποικιλία. Αποτελούνταν δηλαδή όχι μόνο από ελαιόδεντρα, αλλά αλλά και από άλλες καλλιέργειες όπως για παράδειγμα δημητριακά. Με αυτόν τον τρόπο το έδαφος αναζωογονούνταν και εμφάνιζε πλούτο στα θρεπτικά της συστατικά των καρπών της. Είναι χαρακτηριστικό πως ασβέστιος, σίδηρος και ω3 λιπαρά οξέα περιέχονται σε μεγάλα ποσοστά. Και από την άλλη, τα συνολικά λιπαρά είναι πολύ λιγότερα σε σύγκριση με άλλες ποικιλίες ελιάς.
Κρατήστε μία θέση για την πράσινη ελιά της Χαλκιδικής στο τραπέζι σας και απολαύστε την μεστή της γεύση και την ελαφρά λεμονάτη αίσθηση! Συνοδεύει εξαιρετικά τα λευκά κρέατα και τα ψάρια σε συνδυασμό με μία καλή ποικιλία λευκού κρασιού!