Η δάφνη  η ευγενής η laurus nobilis της λατινικής ονομασίας, είναι ένα αρωματικό φυτό, πολλές φορές και αυτοφυές. Ta φύλλα της, τα φύλλα δάφνης ή αλλιώς τα περίφημα ”βάγια” της ελληνικής λαογραφίας, είναι διάσημα για την ποιότητά τους, το άρωμά τους και τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά που ωφελούν τον ανθρώπινο οργανισμό.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΔΑΦΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ

   Από την καταπολέμηση του άγχους, των μικρών ή μεγάλων φλεγμονών του σώματος, του αναπνευστικού μας συστήματος και του ανοσοποιητικού γενικότερα, η Δάφνη η Ευγενής και τα θαυματουργά της φύλλα, αποτελούν τεράστιο σύμμαχο του οργανισμού στην προσπάθειά του να λειτουργεί σωστά.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ”ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ

   Η δάφνη η αειθαλής και η ευγενής! Φύεται κυρίως στην Μεσόγειο, Ασία, Αφρική, Κανάρια Νησιά, στην Χαλκιδική και το Πήλιο!

       Σύμφωνα με τον μύθο, η Δάφνη ήταν Νύμφη και κόρη του Πηνειού. Όταν την ερωτεύθηκε ο Απόλλων και την κυνηγούσε ανελέητα, εκείνη κάποια στιγμή κατάκοπη, ήταν έτοιμη να παραδοθεί. Τότε κλαίγοντας, ζήτησε την βοήθεια του πατέρα της που την μεταμόρφωσε σε φυτό, εκεί, στην κοιλάδα των Τεμπών. Απογοητευμένος ο Απόλλων από την εξέλιξη, δεν είχε άλλη επιλογή από το να κόψει ένα στεφάνι και να πλέξει ένα κλαδί. Το φόρεσε στο κεφάλι του και μεμιάς ένιωσε να του περνάει η θλίψη. Έτσι, παίρνει τον τίτλο ως το ιερό φυτό προς τιμήν του Απόλλωνα. Τα φύλλα της μασούσε άλλωστε η Πυθία, στο Μαντείο του θεού, στους Δελφούς, για να δώσει τους χρησμούς της.

  Όμως και ο Ασκληπιός, ο θεός της Ιατρικής διεκδικεί την ιερότητά της καθώς αναγνώριζε την θεραπευτική χρήση της και την χρησιμοποιούσε πολύ.

  Γενικότερα στην Αρχαία Ελλάδα ήταν σύμβολο σοφίας και ποίησης. Ακόμη και ο Όμηρος, στην Οδύσσειά του, μιλά για τις ιδιότητές της. Επιπλέον, θεωρούσαν ότι συμβόλιζε την ευημερία και την τιμή. Γι’ αυτό και στεφάνωναν τους νικητές με τα περίφημα στεφάνια από φύλλα δάφνης.

Στη σημερινή εποχή, ξεχωρίζει ανάμεσα στις θρησκευτικές εορτές η  Κυριακή των Βαΐων όπου εορτάζεται η πανηγυρική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα, σπέρνοντας φύλλα δάφνης!