Κριθαράκι ή μανέστρα;;
Κριθαράκι το ελληνικόν που μοιάζει με σπόρο κριθαριού, εξ’ου και τ’όνομά του. Μανέστρα η βενετσιάνα, από την ιταλική μινέστρα που σήμαινε αρχικά το φαγητό που σερβιριζόταν (ministrare/minestrare στα λατινικά: σερβίρω).
Όποια επιλογή ονομασίας κι αν γίνει, ένα είναι το σίγουρο : το κριθαράκι έχει αποτυπωθεί στη συλλογική μνήμη ως το πιο χαρακτηριστικό φαγητό της γιαγιάς. Είτε μέσα στο πήλινο ως γιουβετσάκι είτε καβουρντισμένο στην κατσαρόλα, οι Κυριακές της Ελλάδος μυρίζουν γιουβέτσι.
Τα 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας άφησαν το δικό τους ανεξίτηλο σημάδι στην κουλτούρα των Ελλήνων. Έτσι και το γιουβέτσι γεννήθηκε μέσα στα τούρκικα σκεύη, τα ”güveç ” και σε αυτά οφείλει τ’όνομά του.
Το συνήθειο ήθελε το γιουβέτσι να ψήνεται στον φούρνο της γειτονιάς. Στις αστικές γειτονιές της χώρας, οι νοικοκυρές φορτωνόντουσαν καμαρωτές το ταψί με το κρέας και ξεχωριστά το κριθαράκι κι έβαζαν μπρος για τον φούρναρη. Εκείνος ήξερε ακριβώς πότε να προσθέσει το κριθαράκι και την ποσότητα του νερού που έπρεπε να βάλει για να μη χυλώσει και χάσει την σπυρωτή του αίσθηση.
Το κριθαράκι αποτελείται από σιμιγδάλι σκληρού σιταριού και νερό. Διατροφικά δεν έχει πολλές θερμίδες αλλά πολλά θρεπτικά συστατικά για τον οργανισμό.
ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
- Το κριθαράκι είναι πλούσιο σε σύνθετους υδατάνθρακες. Έτσι, προσφέρει στον οργανισμό ενέργεια η οποία μπορεί κι απελευθερώνεται αργά στο σώμα μας.
- Είναι πλούσιο σε άμυλο.
- Περιέχει φώσφορο,σίδηρο,ασβέστιο και βιταμίνες τύπου Β.
- Πρέπει να κατανώνεται με μέτρο από ανθρώπους με διαβήτη γιατί ενδεχομένως ν’ ανεβάσει τα επίπεδα σακχάρου του αίματος.
- Είναι χαμηλό σε λίπη.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΄΄ΧΡΥΣΑΦΙ΄΄ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ
Στην Αρχαία Ελλάδα έτρωγαν από το 1000 π.Χ. ΄΄ λάγανον”! Ήταν , μία φαρδιά λεπτή ζύμη από αλεύρι και νερό,σε πλακέ σχήμα. Την έκοβαν σε λωρίδες, την πουλούσαν οι πλανόδιοι πωλητές στις υπαίθριες αγορές της Πλάκας και πολύ ενοχλούσαν τον Δημοσθένη που ήθελε να ρητορέψει απερίσπαστος! Αργότερα, έγραφε ο ίδιος για τους ”φωνακλάδες” που πουλούσαν κάτι ζυμαρικά που φαινόντουσαν σαν κορδέλες, μέσα στο ζεστό τους λάδι!
Όταν οι πρώτοι Έλληνες εποίκισαν την Ιταλία τον 8ο αιώνα, κουβάλησαν μαζί το λάγανό τους που στην Νάπολη και αυτό μεταμορφώθηκε σε λαζάνια! Εκεί βλέπουμε τον Κικέρωνα και τον Οράτιο να μιλούν με λαχτάρα για τα ζυμαρικά. Τον Σεπτέμβρη του 1415 ο Ναπολιτάνος Πάπας Ιωάννης ΚΓ’ καλεί στη Νάπολη έναν σπουδαίο καρδινάλιο. Του προσφέρει αυτην την νέα ανακάλυψη ζεστή σε πιάτο, ενθουσιάζοντάς τον!
Μέχρι τον 15ο αιώνα, τα ζυμαρικά ήταν προνόμιο για λίγους στην Ιταλία,όπου και άρχισε ν’αναπτύσσεται η εμπορική βιομηχανία της παρασκευής τους. Στα 1700, συναντούμε περίπου 60 καταστήματα που πουλούν ζυμαρικά στην Νάπολη! Σήμερα, τα ζυμαρικά αποτελούν ένα από τα βασικά πιάτα στην διατροφή εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη!