Η ”Λυσιστράτη΄΄. το πανέμορφο κόκκινο ξηρό κρασί της Spyropoulos Winery είναι ένα ημίγλυκο κρασί ποικιλίας Merlot-Syrah , Cabernet. Έχει βαθύ πορφυρό χρώμα. Τ’ αρώματά του είναι έντονα, από ώριμα κόκκινα φρούτα, δαμάσκηνα, άγρια μούρα και κεράσια. Στην γεύση είναι πιπεράτο και πληθωρικό. Οι τανίνες του είναι στιβαρές με αρμονική οξύτητα ενώ δίνει μια βελούδινη επίγευση στο στόμα.
Extra tip : Συνοδεύει ιδανικά τυριά, φρούτα και σοκολατένια επιδόρπια όπως σουφλέ σοκολάτας.
Σερβίρισμα: 14-16°C
Vol: 12,5°
Η ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ ΣΤΟ ΞΕΦΥΛΛΙΣΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Αρχαία Αθήνα, την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου. Η παρατεταμένη περίοδος της εμφύλιας σύρραξης έχει κουράσει τις γυναίκες της Αρχαίας Ελλάδας. Και αποφασίζουν ν΄ αντιδράσουν! Αρχηγός όλων, η Λυσιστράτη που συγκαλεί μυστικά όλες τις Αθηναίες αλλά και γυναίκες ─ αντιπροσώπους από άλλες πόλεις. Σκοπός, να μελετήσουν το σχέδιο δράσης τους ! Οι γυναίκες συγκεντρώνονται αλλά όταν καταλαβαίνουν πως η αρχηγός τους, τους προτείνει την κήρυξη ερωτικής αποχής μέχρι οι άντρες να αποφασίσουν τη λήξη του πολέμου, διστάζουν, φοβούνται, διαφωνούν ! Πείθονται μόνο όταν η Σπαρτιάτισσα Λαμπιτώ, επιβεβαιώνει με τον πιο αποφασιστικό τρόπο την καταγωγή της, λέγοντας ”ναι” στο σχέδιο της Λυσιστράτης. Η απόφαση επισφραγίζεται με όρκο πάνω στο κρασί. ”Πίν’ απ’ το κρασί αυτό /και τον όρκο τον κρατώ / Και στον όρκ’ όποια δεν μείνει/ το κρασί νερό να γίνει”.
Η Λυσιστράτη, η πιο επαναστάτρια απ’ όλες ! Η πιο διαφορετική, η πιο τολμηρή και αυτή που απ’ όλες τις γυναικείες φιγούρες των αρχαίων ελληνικών δραμάτων, λειτουργεί με πολιτική τοποθέτηση. Έξυπνη, δραστήρια, αποφασιστική και δυναμική. Μία γυναίκα-ηγέτης που έχει ένα όραμα και το υλοποιεί. Αυτή αποφασίζει ότι πρέπει επιτέλους να έρθει ειρήνη στη χώρα και σκέφτεται το μεγάλο εύρημα της σεξουαλικής αποχής. Πρόκειται για μία ιδέα που ουσιαστικά λειτουργεί ως μοχλός. Ο απώτερος στόχος δεν είναι η παραδειγματική τιμωρία των ανδρών αλλά η ειρήνη και διαχείριση των δημοσίων χρημάτων. Και τα καταφέρνει!
ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ
Ο πιο διασκεδαστικός θεός της Αρχαίας Ελλάδος, ο πιο κεφάτος, ο πιο πρόσχαρος, δε θα μπορούσε να είναι παρά ένας. O θεός Διόνυσος ! Προσέφερε στους ανθρώπους το πιο πολύτιμο, κατά τον ίδιο (!) δώρο, το κρασί.
Έτσι, συχνά τον βλέπουμε να παίρνει την παρέα του και να ταξιδεύει ανά την Ελλάδα για να διδάξει τα μυστικά της τέχνης του, της αμπελουργίας. Μαινάδες με ξέπλεκα μακριά μαλλιά, Σάτυροι και Σειληνοί, όλοι χόρευαν γύρω του τον εκστασιαστικό χορό τους , υμνώντας το κρασί ! Από αυτήν την ιδιόμορφη παρέα μάλιστα, από τους τράγους που περικύκλωναν τον θεό, τέθηκαν οι βάσεις της τραγωδίας.
Λέγεται μάλιστα πως από την στιγμή που ο τσοπάνης του βασιλιά της Αιτωλίας, Οινέας, ανακάλυψε τους καρπούς των σταφυλιών και τα έστυψε, ο Διόνυσος διάλεξε αυτό τ’όνομα για το μαγικό ποτό : ”οίνος”!
Η ετυμολογία της λέξης ”κρασί” ακολούθησε αργότερα. Γεννιέται από την συνήθεια των Αρχαίων Ελλήνων να πίνουν το κρασί τους ΄΄κεκραμένο΄΄, δηλaδή ανακατεμένο με νερό.
Αναρίθμητες τέλος και οι ιστορικές και μυθολογικές αναφορές για τις γιορτές που τελούνταν προς τιμήν του θεού Διονύσου, τα περίφημα διονυσιακά μυστήρια για να ευχαριστήσουν τον Διόνυσο για το θεϊκό δώρο του προς το ανθρώπινο γένος.