Aπό την γραφική Καλαμαύκα, ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ορεινής Κρήτης, μας έρχεται το Σμάρι. Πρόκειται για εξαιρετικής ποιότητας μέλι πεύκου που κρατά την ποιότητά του σε υψηλά επίπεδα καθώς είναι ένα απόλυτα φυσικό προϊόν. Το χρώμα του είναι πιο σκούρο από το θυμαρίσιο και ποικίλλει ανάλογα με την εποχή. Αυτό που παράγεται την άνοιξη είναι πιο ανοιχτόχρωμο και πιο διαυγές από εκείνο που παράγεται το φθινόπωρο.
Η κρυστάλλωσή του γίνεται με αρκετά αργό ρυθμό λόγω της χαμηλής φυσικής περιεκτικότητας του πευκόμελου σε γλυκόζη. Πιο συγκεκριμένα,κρυσταλλώνει μετά από 24 μήνες.
Είναι πολυβραβευμένο και όχι άδικα. Όλη η διαδικασία της μικρής, οικογενειακής παραγωγής του γίνεται με γνώμονα την αγάπη και τον σεβασμό.
Το άρωμα και η γεύση του είναι ιδιαίτερα. Έχει πλούσια υφή ενώ λόγω της χαμηλής συγκέντρωσης σακχάρων, δε θεωρείται πολύ γλυκό.
Επιπλέον, η ιδιαιτερότητα του εδάφους της Ιεράπετρας που χαρακτηρίζεται από ενδημική βλάστηση συμβάλλει στην παραγωγή ενός εκπληκτικού μελιού και από άποψη θρεπτικών συστατικών.
ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΠΕΥΚΟΜΕΛΟΥ
Το πευκόμελο έχει πολλές αντιοξειδωτικές ουσίες κι έτσι προστατεύει τα κύτταρά μας από την φθορά των ελεύθερων ριζών. Επίσης, είναι ιδιαίτερα αντιμικροβιακό και λειτουργεί σαν ασπίδα του οργανισμού μας από παθογόνους οργανισμούς. Ακόμη, έρευνες μελετούν την αποτελεσματική αντιμετώπιση της αναιμίας και του διαβήτη λόγω της κατανάλωσης μελιών που έχουν σκούρο χρώμα. Τέλος, το ελληνικό πευκόμελο έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε ιχνοστοιχεία όπως το ασβέστιο και το μαγνήσιο, κατατάσσοντάς το σε προϊόν με μεγάλη διατροφική αξία.
ΙΣΤΟΡΙΑ ”ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ
Στην Αρχαία Ελλάδα, η λατρεία για το μέλι έχει αποτυπωθεί με πάθος και συγκίνηση. O Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, υμνεί την ευεργετική επίδραση του «οινόμελου» στον ανθρώπινο οργανισμό. Ο Πυθαγόρας διαπιστώνει μ’ έκπληξη ότι το μέλι μας ξεκουράζει, ενώ ο Δημόκριτος γράφει για την μακροζωία εξαίροντας το θαυματουργό μέλι!
Σε ό,τι αφορά την κρητική μελισσοκομία,η Κρήτη γεννήθηκε μαζί με το μέλι! Τα πρώτα μελίσσια απαντώνται από τη Μινωική εποχή, περίπου 4.000 χρόνια πριν. Κατά τις ανασκαφές στην Φαιστό, ανακαλύφθηκαν πήλινες κυψέλες της εποχής των ανακτόρων που χρονολογούνται περίπου στα 3.400 π.Χ. Χρονολογικά, πρόκειται για πολύ πριν την Ομηρική Εποχή, δηλαδή για την Νεολιθική! Την ίδια εποχή, ήρθε ξανά στο φως μετά από χιλιάδες χρόνια, το περίφημο χρυσό κόσμημα της Κνωσού, όπου δύο μέλισσες κρατούν μια κηρήθρα.
Από τον Γλαύκο, τον γιο του Μίνωα και της Κρήτης,που πνίγηκε σε πιθάρι γεμάτο με μέλι, κυνηγώντας ένα ποντίκι και αναστήθηκε από τον μάντη Πολύιδο με τη βοήθεια ενός μαγικού βοτάνου μέχρι σήμερα, έχουν συμβεί πολλά . Πολλά χρόνια πέρασαν, πολλά προϊόντα διατροφής έχουν μπει στην ζωή μας. Και χωρίς αμφιβολία, πολλές παραδοσιακές, διατροφικές συνήθειες ετών κλυδωνίζονται. Ένα όμως είναι σίγουρο : το δώρο της ευφυούς μέλισσας θα θεωρείται πάντα το νέκταρ όχι μόνο των θεών αλλά και των ανθρώπων!