Το μελομακάρονο! Το αγαπημένο ελληνικό γλύκισμα των Χριστουγέννων βουτηγμένο σε σοκολάτα υγείας! Τραγανό εξωτερικά, μαλακό εσωτερικά, ακολουθεί την παραδοσιακή πολίτικη συνταγή και γεμίζει το σπίτι μας με τα Χριστουγεννιάτικα αρώματα!
Παρασκευάζεται από αλεύρι σίτου, σιμιγδάλι, λάδι, χυμό πορτοκαλιού και μέλι, ζάχαρη, ξύσμα ή και χυμό πορτοκαλιού, κονιάκ, κανέλα και άλλα αρωματικά, λάδι, μέλι και νερό. Και φυσικά περιχύνεται με μπόλικη σοκολάτα υγείας!
ΙΣΤΟΡΙΑ ”ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ
Ετυμολογικά, τα μελομακάρονα προέρχονται από τον συνδυασμό των λέξεων μέλι + μακαρόνι. Σε ό,τι αφορά το ‘’μακαρόνι’’ , ο νους του ιστορικού πηγαίνει όχι στο ιταλικό σπαγγέτι που ξετρελαίνει μικρούς και μεγάλους αλλά στην μεσαιωνική ”μακαρωνία”. Στο νεκρώσιμο δείπνο δηλαδή που αφιερωνόταν σ’ ένα αγαπημένο πρόσωπο που έφευγε από την ζωή. Εκεί, οι παρευρισκόμενοι έτρωγαν μία μικρή πίτα, ένα μικρό κομμάτι άρτου για την ακρίβεια στο σχήμα του σημερινού μελομακάρονου. Το έτρωγαν κι εύχονταν στην ”μακαρία”, την ευτυχία δηλαδή του νεκρού. Άλλωστε για τους αρχαίους Έλληνες όποιος έφευγε από την ζωή δεν πήγαινε στον παράδεισο αλλά απλά ”μετακόμιζε” στις νήσους των Μακάρων, σε κάποια πολύ μακρινά και σίγουρα όμορφα νησιά που ζούσε παντοτινά!
Πέρα από τα μικρά κομματάκια ψωμιού, στα νεκρόδειπνα της αρχαιότητας συναντούσε κανείς και μέλι. Το μέλι άλλωστε συμβόλιζε την καλή ζωή και όλα όσα επιθυμούμε να μας φέρει η μοίρα. Και όσο πιο πολύ έτρωγε κάποιος, τόσο πιο τυχερός θα ήταν!
Ήταν λοιπόν σε κάποιο από αυτά τα δείπνα όπου, άγνωστο πώς, ένα κομμάτι ψωμί βούτηξε στο μέλι. Αυτό ήταν! Το μελομακάρονο ήταν γεγονός! Αργότερα, καθιερώθηκε από τους Έλληνες Μικρασιάτες ως το γλυκό του Δωδεκαημέρου με το όνομα «φοινίκια». Από τότε μέχρι σήμερα αποτελεί το αγαπημένο γλυκό των Χριστουγέννων!
Αργότερα, οι Λατίνοι χρησιμοποίησαν το λήμμα ”μακαρωνία΄΄ για να περιγράψουν το περίφημο σπαγγέτι τους! Από τον Μεσαίωνα και μετά, στη Γαλλία και την Αγγλία με την λέξη ‘’macaroon’’ περιγράφεται ένα είδος μπισκότου με αμύγδαλα, το γνωστό, νόστιμο και χρωματιστό ”μακαρόν”!