Από την μακρινή Ινδία, το ρύζι μπασμάτι καταφθάνει στην χώρα μας κουβαλώντας όλα τ’ αρώματα του εδάφους που φιλοξένησε την γέννησή του. Έτσι, συνδυάζει έναν εξωτικό χαρακτήρα με εκπληκτικό άρωμα, άλλωστε ”μπασμάτι ” στα ινδικά σημαίνει ευωδιαστός! Αναμφίβολα λοιπόν ευωδιάζει τα πιάτα μας με την σπυρωτή και ιδιαίτερη γεύση του!
ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΑΝΑ 100 ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ
ΕΝΕΡΓΕΙΑ | 363 kcal |
ΠΡΩΤΕΙΝΕΣ | 6,7 γρ |
ΛΙΠΗ | 0,4 γρ |
ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ | 80,4 γρ |
ΑΣΒΕΣΤΙΟ | 24 mgr |
ΦΩΣΦΟΡΟΣ | 94 mgr |
ΣΙΔΗΡΟΣ | 2,9 mgr |
ΝΑΤΡΙΟ | 5 mgr |
ΚΑΛΙΟ | 92 mgr |
ΘΙΑΜΙΝΗ | 0,44 mgr |
ΡΙΒΟΦΛΑΒΙΝΗ | 3,5 mgr |
ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ
Στην Κίνα και στις μακρινές Ινδίες γεννήθηκε το ρύζι και κέρδισε την θέση του ως ένα από τα πιο πολύτιμα μαργαριτάρια της γης, πριν από περίπου 5000 χρόνια. Δεν άργησε να φτάσει στην Ελλάδα , όταν οι στρατιώτες του Μ. Αλεξάνδρου το έφεραν μαζί τους, επιστρέφοντας από την εκστρατεία. Η καλλιέργειά του ωστόσο, άργησε να μπει στο διατροφικό συνήθειο των αρχαίων Ελλήνων και σίγουρα δε θα μπορούσε καθόλου εύκολα ν’ αντικαταστήσει το αγαπημένο τους κριθάρι.
Φαίνεται πως οι λίγες καλλιέργειες του ρυζιού έπρεπε να περιμένουν μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το σχέδιο Μάρσαλ. Ήταν το 1947 όταν ο Αμερικάνος γεωπόνος ονόματι Ουόλτερ Πάκαρντ ,μετέδωσε τις γνώσεις του στους αγρότες, στο δέλτα του Σπερχειού ποταμού κι έθεσε τις βάσεις για ν’ αυξήσουν το εισόδημά τους αλλά και για να δημιουργηθούν οι περίφημοι ελληνικοί ορυζώνες.
Λαογραφικά, το ρύζι ήταν από νωρίς αναπόσπαστο σύμβολο της γαμήλιας εθιμοτυπίας είτε στο στρώσιμο του κρεβατιού είτε στην γαμήλια λειτουργία όπου αλληγορική του λειτουργία ήταν να ”ρυζώσει” το ζευγάρι και να μείνει για πάντα μαζί και αγαπημένο!
Σε κοινωνιολογικό επίπεδο, ο κόσμος του ρυζιού κρύβει μέσα του μία ολόκληρη φιλοσοφία, μία ολόκληρη κουλτούρα. Η Ανατολή που έχει το ρύζι ως βασικό συστατικό της διατροφής της, έρχεται να συγκριθεί με την Δύση, το κριθάρι της και την δική της δομημένη κοινωνία. Μέχρι και αντικείμενο μελέτης αποτέλεσε η σύγκριση των δύο γαστρονομικών παραδόσεων της Δύσης με το κριθάρι της και της Ανατολής με το ρύζι της.