Μέλι που μυρίζει Κρήτη ! Πρόκειται για ένα φυσικό μείγμα θυμαριού και πεύκου, αγνό, κοκκινόχρωμο, παχύρευστο και συλλεγμένο με αγάπη. Προϊόν μικρής παραγωγής που συλλέγεται τον Αύγουστο. Είναι η εποχή που το όψιμο θυμάρι συνοδεύεται αμέσως από μια μεγάλη ροή μελιτώματος στα γειτονικά πευκοδάση. Αφού συλλεχθεί, συσκευάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να κρατά κλεισμένο στο βάζο του όλες τις γεύσεις και τ’ αρώματά της Κρήτης μας αλλά και όλα τα τα πλούσια θρεπτικά συστατικά που περιέχει.
Είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες ενώ το 1/4 της ποσόστοσής του είναι γυρεόκοκκοι που το εφοδιάζουν με μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Ασβέστιο, μαγνήσιο, πυρίτιο, σίδηρος, ψευδάργυρος και μαγγάνιο, είναι ο θησαυρός που περιέχει. Έτσι, το θυμαρίσιο μέλι είναι γνωστό για την αντισηπτική και τονωτική του δύναμη. Επίσης, η υψηλή περιεκτικότητά του σε χαλκό και βόριο, ενισχύουν την καταπολέμηση λοιμώξεων του αναπνευστικού και του πεπτικού συστήματος. Αδιαμφισβήτητα όμως, η πιο ισχυρή του δράση είναι η αντιοξειδωτική καθώς δρα ανασταλτικά ενάντια στον καρκίνο του προστάτη και του μαστού. Τέλος, είναι γεμάτο βιταμίνες όπως η βιταμίνη Α, η β-καροτίνη, και σύμπλεγμα των βιταμινών Β. Όλα τα παραπάνω εφοδιάζουν τον οργανισμό μας μ’ ενέργεια και συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του.
ΙΣΤΟΡΙΑ ”ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ
Στην Αρχαία Ελλάδα, η λατρεία για το μέλι έχει αποτυπωθεί με πάθος και συγκίνηση. O Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, υμνεί την ευεργετική επίδραση του «οινόμελου» στον ανθρώπινο οργανισμό. Ο Πυθαγόρας διαπιστώνει μ’ έκπληξη ότι το μέλι μας ξεκουράζει, ενώ ο Δημόκριτος γράφει για την μακροζωία εξαίροντας το θαυματουργό μέλι!
Σε ό,τι αφορά την κρητική μελισσοκομία,η Κρήτη γεννήθηκε μαζί με το μέλι! Τα πρώτα μελίσσια απαντώνται από τη Μινωική εποχή, περίπου 4.000 χρόνια πριν. Κατά τις ανασκαφές στην Φαιστό, ανακαλύφθηκαν πήλινες κυψέλες της εποχής των ανακτόρων που χρονολογούνται περίπου στα 3.400 π.Χ. Χρονολογικά, πρόκειται για πολύ πριν την Ομηρική Εποχή, δηλαδή για την Νεολιθική! Την ίδια εποχή, ήρθε ξανά στο φως μετά από χιλιάδες χρόνια, το περίφημο χρυσό κόσμημα της Κνωσού, όπου δύο μέλισσες κρατούν μια κηρήθρα.
Από τον Γλαύκο, τον γιο του Μίνωα και της Κρήτης,που πνίγηκε σε πιθάρι γεμάτο με μέλι, κυνηγώντας ένα ποντίκι και αναστήθηκε από τον μάντη Πολύιδο με τη βοήθεια ενός μαγικού βοτάνου μέχρι σήμερα, έχουν συμβεί πολλά . Πολλά χρόνια πέρασαν, πολλά προϊόντα διατροφής έχουν μπει στην ζωή μας. Και χωρίς αμφιβολία, πολλές παραδοσιακές, διατροφικές συνήθειες ετών κλυδωνίζονται. Ένα όμως είναι σίγουρο : το δώρο της ευφυούς μέλισσας θα θεωρείται πάντα το νέκταρ όχι μόνο των θεών αλλά και των ανθρώπων!