Ούζο, Ρακή και Ρακόμελο. τριλογία σε συσκευασία δώρου. Τρία μπουκάλια των 50 ml, σε μία κασετίνα που μυρίζει Ελλάδα!

ΙΣΤΟΡΙΑ ”ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ” ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟЇΟΝ

Ούζο

Η μακροχρόνια τουρκοκρατία της Ελλάδος ίσως δικαιολογεί, από μία άποψη, και την ετυμολογία της λέξης. Σύμφωνα λοιπόν με κάποιους γλωσσολόγους, η λέξη ”ούζο” προέρχεται από το τούρκικο λήμμα ” üzüm”. ”Uzum” στα τούρκικα σημαίνει είτε τσαμπί από σταφύλια είτε αφέψημα από σταφίδες.

Η ιστορία όμως του στρατιωτικού ιατρού που μας περιγράφει ο Αχιλλέας Τζάρτζανος, είναι σίγουρα πιο γοητευτική. Και γεμάτη εικόνες της Ελλάδος και συγκεκριμένα της Θεσσαλίας του 1880. Σ’ ένα λοιπόν από τα περίφημα άρθρα του, ο μεγάλος φιλόλογος και γλωσσολόγος Τζάρτζανος, μας γνωρίζει τον Αρμένιο Σταυράκ-μπέη, τον στρατιωτικό γιατρό των Τούρκων. Ο Σταυράκ λοιπόν, στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας της Θεσσαλίας, βρισκόταν στον Τύρναβο, την ιδιαίτερη πατρίδα του ούζου. Εκεί, πέρα από τις υπηρεσίες του, προσέφερε με μεγάλο μεράκι και την παρέα του σε…ουζοκατανύξεις! Συνδαιτημόνες του σε αυτές τις μαζώξεις ήταν ο Αντώνης Μακρής, ο υφασματέμπορος, και ο παντοπώλης Δημήτρης Δουμενικίωτης. Συχνά ─πυκνά τα έλεγαν οι τρεις φίλοι με παρέα το ποτό τους, εκεί στο παντοπωλείο του Δημήτρη. Τότε το ονόμαζαν ”ρακάκι”  και ήταν ιδανικό για να συνοδέψουν τους μεζέδες τους.

  Και περνούσε ο καιρός και όσο περνούσε , γνώριζε όλο και μεγαλύτερη διάδοση η φήμη του Τυρνάβου στην Μασσαλία. Εκεί, η θεσσαλική πόλη εξήγαγε τεράστιες ποσότητες από κουκούλια μεταξοσκώληκα, περίφημα για την ποιότητά τους. Με αυτά και με αυτά η Μασσαλία συνέδεσε τ’ όνομά της, με την ποιότητα και τα εκπλεπτυσμένα προϊόντα. Όταν έφτασε λοιπόν η στιγμή που ο Σταύρακ─ Μπέης, ήθελε μία αλλαγή στην γεύση της ρακής του και πρότεινε να ξαναβραστεί μαζί με γλυκάνισο, αναφώνησε μαγεμένος όταν το δοκίμασε ”Μωρέ τί είν’ τούτο;;Τούτο είναι ούζο εκ Μασσαλίας!”

Μασσαλίας, Τυρνάβου. Λέσβου ή Χίου, το ούζο έχει πάρει στο πέρασμα των ετών την θέση που του αξίζει. Κυριαρχεί με απέριττη μεγαλοπρέπεια ανάμεσα στους υπηκόους του, τσίπουρο, ρακί ,κρασί κτλ ως το αυθεντικό εθνικό προϊόν της Ελλάδος μας.

Ρακή

Ποιός να το φανταζόταν πως η Ρακή είναι το γέννημα μίας απόγνωσης;; 

Από την εκδοχή της ιστορίας που περιγράφει την ρακή να γεννιέται στα ρακοκάζανα των μοναχών του Αγίου Όρους κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα,  φθάνουμε στην δεύτερη , την πιο πρόσφατη και πιο δραματική. Εποχή Τουρκοκρατίας και στην Ελλάδα απαγορεύεται το κρασί κατά το Κοράνι. Απελπισμένοι οι παραγωγοί και οι έμποροι που είχαν κατασκευάσει μέχρι και ειδικά δοχεία για τις εξαγωγές τους,στύβουν το κεφάλι τους ν’ανακαλύψουν λύση.Και την βρίσκουν στύβοντας τα σταφύλια αυτήν την φορά, όχι για κρασί αλλά για να προσθέσουν χαρούπι, γλυκάνισο και μάραθο και να φτιάξουν το αρωματικό ποτό που κέρδισε τις καρδιές των Οθωμανών και καθιερώθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως ποτό ανώτερης τάξης!

Ρακόμελο

Το ”μελίκρατον ΄” που αναφέρει ο Όμηρος στην Οδύσσεια και τ’ οποίο έπιναν οι ομηρικοί ήρωες, ”γέννησε” την ιδέα και για το δικό μας ρακόμελο! Από αυτό το κράμα μέλιτος και γάλακτος που έπιναν ως εκλεκτό ποτό ο Ευριπίδης, ο Ηρόδοτος και οι μοναχοί του Βυζαντίου, πώς φτάσαμε στο ρακόμελο της Αμοργού και των Μικρών Κυκλάδων;

Τον 12ο αιώνα , οι κάτοικοι της Πελοποννήσου που βρισκόταν κάτω από την κυριαρχία των Φράγκων, αποφασίζουν να φτιάξουν ένα παραδοσιακό ποτό. Σκοπός; Να κερνούν τους αγαπημένους τους ανθρώπους σε στιγμές χαράς όπως στους γάμους των παιδιών τους. Ή ακόμη να προσφέρουν στους φιλοξενούμενούς τους. Το ποτό ονομάστηκε ”ρακόμελο” κι έγινε ευρύτερα γνωστό από το πανέμορφο μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας στην Αμοργό. Εκεί κάθε επισκέπτης απολαμβάνει κι ένα ποτηράκι ρακόμελο!